De veiligheidsgordel is een belangrijk onderdeel van de moderne autoveiligheid. Hij redt levens door ernstige verwondingen te voorkomen wanneer een auto betrokken is bij een ongeval of botsing. De meeste auto’s en vrachtwagens in de wereld zijn nu uitgerust met een soort veiligheidsgordel. In veel landen is de veiligheidsgordel verplicht voor zowel bestuurders als passagiers.
Hoewel de veiligheidsgordel een integraal onderdeel is van de voertuigveiligheid, wordt hij niet altijd goed gedragen door automobilisten en passagiers. Volgens de National Highway Traffic Safety Administration wordt slechts de helft van alle veiligheidsgordels in auto’s correct gebruikt. Dit is een enorm probleem als je bedenkt dat er elk jaar vele duizenden levens worden gered door veiligheidsgordels in voertuigen over de hele wereld.
Dus, als veiligheidsgordels zo’n belangrijk onderdeel zijn van de veiligheid in auto’s, waarom zijn er dan geen veiligheidsgordels in schoolbussen? Waarom zijn er geen veiligheidsgordels in de bus waar kinderen elke dag in stappen om van en naar school te gaan?
In sommige staten, zoals New York, zijn veiligheidsgordels verplicht in alle auto’s en vrachtwagens. Er zijn echter een aantal redenen waarom schoolbussen geen veiligheidsgordels hebben.
Een van de belangrijkste redenen is dat schoolbussen gebouwd zijn voor een betere bescherming bij botsingen en koprollen dan auto’s. Dit wordt bereikt door wat men noemt “compartimentering”, wat betekent dat de stoelen dicht bij elkaar staan, hoge, energie-absorberende rugleuningen hebben en weinig voorwerpen in het interieur van de bus die gevaar voor letsel opleveren.
Het is bewezen dat dit soort compartimentering een belangrijke factor is bij het verminderen van het aantal letsels in schoolbussen, vooral wanneer ze betrokken zijn bij ongevallen. Daarnaast is de bus ook goed zichtbaar en voorzien van een aantal veiligheidsvoorzieningen zoals rode zwaailichten, achteruitkijkspiegels en stopbordarmen.
Een andere reden waarom busstoelen geen veiligheidsgordels hebben is dat het heel moeilijk zou zijn om ervoor te zorgen dat elk kind in een bus correct is vastgegespt. Sommige scholen hebben bijvoorbeeld wel 70 kinderen in hun bus en het zou voor de chauffeur onmogelijk zijn om zich ervan te vergewissen dat elk kind een gordel draagt.
Bovendien zijn veel schooldistricten bezorgd dat het ontbreken van veiligheidsgordels hen en hun chauffeurs aansprakelijk kan stellen bij een ongeval. Bovendien vinden brandweer en ambulancepersoneel het moeilijker om passagiers uit een gekantelde bus te halen als ze niet goed vastzitten.
Tenslotte zou het moeilijk zijn om de veiligheidsgordels in een schoolbus te installeren en ervoor te zorgen dat ze correct worden gebruikt. Dit zou veel werk zijn en waarschijnlijk jaren duren voordat de veiligheidsgordels in de bus zijn ingebouwd.
Uiteindelijk zijn schoolbusbedrijven en regeringsvertegenwoordigers het erover eens geworden dat er verder onderzoek naar deze zaak moet worden gedaan voordat er een besluit wordt genomen over de kwestie van veiligheidsgordels in bussen. Dit komt omdat er zoveel factoren zijn die in overweging genomen moeten worden bij het bepalen of er al dan niet veiligheidsgordels in bussen moeten worden aangebracht.